Η τοποθέτηση μου, όπως καταγράφηκε στα ηχητικά πρακτικά του 3ου Περιφερειακού Συμβουλίου για το 2021.
Στην ομιλία αυτή, ως ειδικός αγορητής της παράταξης μου, προσπάθησα να εντάξω αφενός τα τεχνικά επιχειρήματα τα οποία αφορούν την ίδια την επένδυση αυτή καθαυτή και αφετέρου το πολιτικό ζήτημα που έχει ανακύψει στο νησί της Μυκόνου αλλά και ευρύτερα.
Στα επιχειρήματα που κατατέθηκαν στην ομιλία αυτή αλλά και σε αυτή του Σεπτεμβρίου του 2019 (σχετικά με το ίδιο θέμα), η απάντηση των Συμβούλων της Συμπολίτευσης δεν ήρθε ποτέ. Κανένα από τα ερωτήματα που έθεσα δεν απαντήθηκε. Και πως θα μπορούσε άλλωστε, αν σκεφτεί κανείς πως οι περισσότεροι Περιφερειακοί Σύμβουλοι φάνηκε πως δεν είχαν γνώση ούτε για τα βασικά της μελέτης, παρά το γεγονός ότι την είχαν στη διάθεση τους αρκετό καιρό για να τη συμβουλευτούν.
Το φαινόμενο αυτό, αν και δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, είναι καλό να στηλιτεύεται, ούτως ώστε να γνωρίζει και ο πολίτης ποιοι τον διοικούν (?).
Στα πολιτικά και τεχνικά επιχειρήματα που έθετα, η απάντηση ήταν αοριστολογίες και φραστικά πυροτεχνήματα. Οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης κρύβονταν πίσω από το δάκτυλο τους, έχοντας προφανώς μέλημα να ακολουθήσουν την κυβερνητική γραμμή -όποια κι αν είναι αυτή.
Όμως, η πίεση που δέχεται ο Δήμος Μυκόνου προκειμένου να γνωμοδοτήσει ένα ζήτημα, προέρχεται από τον ίδιο τον λαό. Από τα κάτω δηλαδή. Αντιθέτως, η πίεση που δέχεται η Περιφερειακή Αρχή, προέρχεται απευθείας από την Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Ανάπτυξης. Από τους τεχνοκράτες των Αθηνών, που έρχονται στα νησιά μας μονάχα για διακοπές!
Και αυτό πρέπει επιτέλους να καταστεί σαφές.
Ακολουθεί απομαγνητοφωνημένη ολόκληρη η εισήγηση μου στο Περιφερειακό Συμβούλιο της 28ης Φεβρουαρίου 2021.
Καλησπέρα σας.
Το ζήτημα της επένδυσης της εταιρίας Blue Iris, μπορεί να συζητηθεί σε δύο επίπεδα. Αφενός αυτό της ίδιας της επένδυσης, και αφετέρου το πολιτικό ζήτημα το οποίο έχει προκύψει.
Στην πρώτη περίπτωση, αξίζει να αναφέρουμε κάποια σημεία στα οποία είναι εμφανής η πρόθεση της εταιρίας να εξαπατήσει το κοινό.
Η θέση της εταιρίας, πως το έργο αποτελεί ένα “μυκονιάτικο χωριό” και πως τούτο θυμίζει τη μυκονιάτικη αρχιτεκτονική, είναι απολύτως ψευδής, παραπλανητική και εξόχως αντιεπιστημονική. Ποτέ στο παρελθόν η Μύκονος δεν είχε χωριά ή οικισμούς όπως αυτά περιγράφονται στην επένδυση, ενώ και ο σχεδιασμός των κτιριακών εγκαταστάσεων “σαν μια μικρή Χώρα”, είναι απολύτως αντίθετος με τον παραδοσιακό χαρακτήρα του νησιού.
Επιπλέον, η κατασκευή καταφυγίου τουριστικών σκαφών πρόκειται να προκαλέσει ανεπανόρθωτη και τρομακτική αλλοίωση του παράκτιου φυσικού περιβάλλοντος και της παραλίας, αλλά και του νησιού συνολικά. Και μάλιστα, σε μια περιοχή που ο ίδιος ο Περιφερειάρχης τον Σεπτέμβριο του 2019, είχε χαρακτηρίσει ως “ένα οικόπεδο στη μέση του πουθενά” αντιλαμβανόμενος πιθανότατα κι εκείνος ότι η παρθένα αυτή περιοχή πρόκειται να υποβαθμιστεί.
Συστήνω να μελετήσετε και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μυκόνου καθώς έχει ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες που ο χρόνος της εισήγησης δεν μου επιτρέπει να θέσω.
Τώρα, σε όσους δυστυχώς έχουν ελλιπή ενημέρωση και αναπαράγουν το σαθρό επιχείρημα πως η εταιρία θα μπορούσε να λάβει άδεια και χωρίς τη διαδικασία του ΕΣΧΑΣΕ, και πως αυτό το πράττει για να είναι “σίγουρη για τη νομιμότητα”, τους παραπέμπω στα πρακτικά της συνεδρίασης της 22ας Σεπτεμβρίου 2019.
Στη συνεδρίαση αυτή, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γενικός Διευθυντής Επενδύσεων κ Αυγούστης, η επένδυση έρχεται μέσω ΕΣΧΑΣΕ, εξαιτίας του γεγονότος πως η εταιρία αιτείται και άλλες χρήσεις του οικοπέδου πέραν της κατασκευής μονάδας αναψυχής, και ενδεχομένως να μη λάμβανε άδεια για τις άλλες χρήσεις.
Στο πολιτικό σκέλος τώρα, οφείλουμε να θέσουμε στο δημόσιο διάλογο τα εξής.
Ο Δήμος Μυκόνου έχει δηλώσει πολλάκις πως αντιτίθεται στα ΕΣΧΑΣΕ επί της αρχής και γι’ αυτό έχει προβεί και σε νομικές ενέργειες στο Συμβούλιο της Επικρατείας με σκοπό την ακύρωση του Προεδρικού Διατάγματος αυτού. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια διαφωνία του Α’ Βαθμού Αυτοδιοίκησης με τον Β’.
Η διαφορά των δύο ΟΤΑ είναι όμως μία: Η πίεση που δέχεται ο Δήμος Μυκόνου να γνωμοδοτήσει για τις επενδύσεις αυτές, προέρχεται από τον ίδιο τον λαό. Από τα κάτω δηλαδή.
Αντίθετα, η πίεση που δέχεται η Περιφερειακή Αρχή, προέρχεται απευθείας από την Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Ανάπτυξης. Και αυτό πρέπει επιτέλους να καταστεί σαφές.
Η αποφάσεις των Δήμων πρέπει να γίνονται σεβαστές, γιατί εκφράζουν τα τοπικά συμφέροντα, όχι τα συμφέροντα των τεχνοκρατών της Αθήνας. Πρέπει να γίνονται πάραυτα σεβαστές και να τις δεχόμαστε κριτικά μεν, πάντοτε όμως γνωρίζοντας πως εκπροσωπούν τον λαό, τον οποίο ίδιο λαό οφείλουμε να εκπροσωπούμε κι εμείς!
Εμείς όμως αγαπητοί συνάδελφοι, τελευταία φορά που επισκεφτήκαμε τη Μύκονο (όσοι δεν είμαστε από εδώ) ήταν κάποιο καλοκαίρι για να απολαύσουμε διακοπές. Οι Δημοτικοί όμως Σύμβουλοι που ομόφωνα γνωμοδότησαν αρνητικά επί της επένδυσης, είναι εκεί κάθε μέρα. Και αυτό δεν μπορεί να παραγνωρίζεται.
Επιπλέον, η συνεχής αδειοδότηση τεράστιων ξενοδοχειακών μονάδων με καταφύγια σκαφών, εκατοντάδες δωμάτια, πισίνες πλάι στον αιγιαλό, ελικοδρόμια, μπαρ, εστιατόρια και περιορισμένη πρόσβαση, θυμίζουν ένα μοτίβο ανάπτυξης.
Αυτό της Ταϊλάνδης.
Το φαινόμενο αυτό, εξετάζεται και επιστημονικά, με τον όρο Ταϊλανδοποίηση.
Και αφορά τις υποβαθμισμένες, μαζικού τουρισμού περιοχές, στις οποίες οι τιμές είναι χαμηλές εξαιτίας της υψηλής προσφοράς δωματίων και της αντίστοιχης χαμηλής ζήτησης.
Οι μισθοί του προσωπικού είναι επίσης χαμηλοί και ως αποτέλεσμα έχουμε την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και συνάμα της ζωής μας.
Για αυτό, ζητώ τη διενέργεια μελετών σε όλο το Νότιο Αιγαίο, ούτως ώστε να διαμορφωθεί επιστημονικά και με τεκμήρια, η φέρουσα ικανότητα του κάθε νησιού.
Για να γνωρίζουμε πόσους τουρίστες μπορούμε να υποδεχτούμε χωρίς το βιοτικό μας επίπεδο να αλλάξει προς τα κάτω.
Η παράταξη μας, αποδεχόμενη την εξαιρετικά επιμελή και πλήρως εμπεριστατωμένη απόφαση του Δήμου Μυκόνου με αριθμό απόφασης 20/2021, αναλογιζόμενη την αγωνία των κατοίκων της Μυκόνου αλλά και την αναγκαιότητα να έχει λόγο ο πολίτης για το τι συμβαίνει στη γειτονιά του, εισηγείται την αρνητική ψήφο στην πρόταση που κατατίθεται.
Καλούμε δε, όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις του Περιφερειακού Συμβουλίου να καταψηφίσουν, και αναρωτιόμαστε πως μπορούν ορισμένοι συνάδελφοι να αρνούνται πεισματικά να ακολουθήσουν τη θέληση των συμπολιτών τους, αρνούμενοι κιόλας να αιτιολογήσουν δημοσίως την απόφαση τους.